Psoriasis

Een pathologische aandoening die wordt gekenmerkt door schilferige en nodulaire veranderingen in de huid en nagels wordt psoriasis genoemd. Dermatologen zijn betrokken bij de diagnose en behandeling van de ziekte.

Psoriasis is een chronische huid- en nagelziekte waarbij een uitslag van roze knobbeltjes en zilverachtige schubben op de huid verschijnen. Meestal gaan de knobbeltjes over in grote plaques, waaromheen de huid snel bedekt is met schilfers. Bij langdurige ontwikkeling van de ziekte is gewrichtsschade mogelijk, vergezeld van verminderde mobiliteit en constante pijn. Verschillende vormen van psoriasis verschillen in de mate van huidbeschadiging: de patiënt kan alleen subtiele plekjes in de hoofdhuid hebben of grote plaques in verschillende delen van het lichaam. De kans op het ontwikkelen van complicaties van psoriasis hangt ook van veel factoren af. Deze ziekte is vooral gevaarlijk voor zwangere vrouwen, omdat de pustuleuze vorm van de ziekte een miskraam kan veroorzaken.

Over de ziekte

Psoriasis is een van de meest voorkomende huidziekten. De eerste symptomen van huidveranderingen treden meestal op tussen de 18 en 35 jaar. Vaak komt psoriasis voor tegen de achtergrond van cardiovasculaire aandoeningen, de ziekte van Crohn en depressie. Ongeveer 30% van de patiënten ontwikkelt gewrichtsschade (artritis). Het is onmogelijk om de oorzaak van psoriasis weg te nemen, maar symptomatische therapie kan het verloop van de ziekte aanzienlijk verlichten.

Soorten psoriasis

Afhankelijk van de heersende symptomen worden verschillende soorten psoriasis onderscheiden:

• plaquette: gekenmerkt door het uiterlijk van klassieke plaquettes bedekt met zilveren schubben; voorkeurslocatie: ellebogen, knieën, romp, hoofdhuid;
• druppelvormig: de belangrijkste manifestatie zijn knobbeltjes oranje-roze knobbeltjes variërend in grootte van 1 tot 10 mm;
• nagelpsoriasis: nagelplaten zijn voornamelijk aangetast;
• psoriasis van grote plooien: huiduitslag komt voor in de oksels, in de nekplooien, op de geslachtsorganen en op andere plaatsen met overmatige wrijving; deze vorm komt vaker voor bij zwaarlijvige mensen;
• psoriasis van het hoofd: de hoofdhuid is aangetast;
• artropathische psoriasis (artritis psoriatica): gewrichten zijn aangetast;
• pustuleuze psoriasis: er verschijnen meerdere kleine blaasjes met pus op de huid van de patiënt;
• psoriatische erytrodermie: naast de uitslag is er een uitgesproken roodheid van de huid in het gebied van de uitslag.

Symptomen van psoriasis

Meestal verschijnen plaques in de onderarm, het onderbeen, de navel en de hoofdhuid. De pustuleuze vorm van psoriasis wordt gekenmerkt door de vorming van met pus gevulde blaren op de huid. In bepaalde perioden ervaren veel patiënten een verandering in de kleur en structuur van de nagels. Schade aan de schubben van de huid leidt tot het verschijnen van puntige bloedingen. Patiënten klagen ook over jeukende huid. Huidveranderingen verdwijnen periodiek en verschijnen weer.

Andere symptomen en tekenen:

• het verschijnen van rode vlekken in het gebied van huidplooien;
• overvloedige huiduitslag treedt op na infectieziekten en stress;
• lichte stijging van de lichaamstemperatuur;
• het verschijnen van nieuwe huiduitslag in de wintermaanden;
• gewrichtspijn;
• verminderde mobiliteit in het gebied van het aangetaste gewricht;
• droogheid en overgevoeligheid van de huid.

De resorptie van plaques begint meestal vanuit het centrale deel, waardoor de psoriatische elementen een ringvormige of slingerachtige vorm krijgen. Tijdelijke depigmentatie (pseudo leukodermie) blijft op de plaatsen van de opgeloste huiduitslag. Tijdens perioden van onvolledige remissies kunnen individuele "duty" plaques achterblijven in bepaalde delen van de huid (vaker in het gebied van de elleboog- en kniegewrichten).

De ernstigste vormen van psoriasis zijn psoriatische erytrodermie en arthropathische psoriasis.

Bij psoriatische erytrodermie is de gehele (of bijna alle) huid betrokken bij het pathologische proces. De huid wordt strak, ruw, geïnfiltreerd, rood van kleur, met overvloedige grote en kleine lamellaire peeling op het oppervlak. Perifere lymfeklieren nemen toe, subfebriele temperatuur verschijnt, de algemene toestand van patiënten is verstoord, veranderingen in het bloed (leukocytose, verhoogde ESR), urine (proteïnurie) worden waargenomen. De ontwikkeling van erytrodermie wordt bevorderd door irrationele, irriterende therapie in het progressieve stadium van psoriasis.

Artropathische psoriasis wordt gekenmerkt door laesies, voornamelijk van kleine gewrichten van de handen en voeten, minder vaak van de pols, enkel, tussenwervelschijven, enz. , vergezeld van hevige pijn en zwelling van de gewrichten, beperking van hun mobiliteit en misvormingen. Röntgenfoto onthult lysis van de distale vingerkootjes van de vingers en veranderingen in de gewrichten, vergelijkbaar met reumatoïde artritis. De Waaler-Rose-test en de latextest zijn meestal negatief. In het bloed, leukocytose, verhoogde ESR, hypergammaglobulinemie. Gewrichtsaantasting kan in verband worden gebracht met huidlaesies of gedurende een aantal jaren geïsoleerd blijven.

Bij al deze vormen van psoriasis is het mogelijk om de nagels te beschadigen in de vorm van doorboorde nagelplaten ("vingerhoedfenomeen"), hun vertroebeling of verdikking tot aan onychogryfose. Het verloop van de ziekte is chronisch en golvend. De seizoensgebondenheid van het proces wordt meestal uitgedrukt - verslechtering in de winter met een aanzienlijke verbetering in de zomer (wintertype), minder vaak - vice versa (zomertype).

Oorzaken van psoriasis

De exacte mechanismen van psoriasisvorming worden nog steeds niet begrepen. Men denkt dat het een auto-immuunziekte is waarbij het afweersysteem van het lichaam per ongeluk gezond weefsel aanvalt. De T-cellen en neutrofielen die nodig zijn om ziekteverwekkers te bestrijden, kunnen huidcellen en gewrichtsstructuren beginnen aan te vallen. In dit geval treden karakteristieke veranderingen in de huid op, waaronder de vorming van bellen met een ontstekingsvloeistof. Uitzetting van bloedvaten in het ontstekingsgebied gaat gepaard met roodheid van de huid. Auto-immuunziekten kunnen worden veroorzaakt door erfelijke factoren.

Bijkomende risicofactoren:

• huid infecties. Allereerst zijn dit bacteriële infecties veroorzaakt door streptokokken;
• huidbeschadiging door snijwonden en brandwonden;
• langdurige stress en psychotraumatische factoren;
• alcoholisme en roken;
• tekort aan vitamine D in het lichaam;
• het nemen van bepaalde medicijnen, waaronder lithium en bètablokkers;
• ongunstige familiegeschiedenis. De ontdekking van psoriasis bij een naast familielid van de patiënt wijst op de mogelijkheid van een genetische aanleg voor deze ziekte;
• verworven of aangeboren stoornis van de immuniteit. Het kan een hiv-infectie, aids of een andere aandoening zijn.

Ondanks de ontdekking van de vermeende immunopathologische oorzaken van psoriasis, blijft de ziekte slecht begrepen. Er zijn een groot aantal ziekten en levensstijlkenmerken die de manifestatie van verborgen factoren van aanleg voor deze ziekte veroorzaken.

Diagnose van psoriasis

Als er huidveranderingen optreden, moet u een dermatoloog raadplegen. De arts van onze kliniek voert eerst een algemeen onderzoek van de huid uit om de aard van de uitslag te beoordelen. Met zacht schrapen kunt u afbladderende papels en een dunne film onder de knobbeltjes detecteren. Onder de film wordt een vochtig oppervlak van de huid gevonden, vatbaar voor kleine bloedingen. Tegelijkertijd zijn er atypische tekenen van psoriasis die op andere ziekten lijken, dus de arts moet instrumentele en laboratoriumdiagnostiek uitvoeren.

• Bloed analyse. De dermatoloog schrijft een veneuze bloedtest voor om andere ziekten uit te sluiten en tekenen van psoriasis op te sporen. In de behandelkamer behandelt de verpleegster de huid van de cubitale fossa van de patiënt met een antisepticum, brengt een tourniquet aan en neemt bloed af met een injectiespuit. In ons laboratorium sluiten specialisten allereerst de aanwezigheid van reumafactoren uit. Bij pustuleuze psoriasis wordt vaak een toename van de snelheid van erytrocytsedimentatie gevonden. Verhoogde niveaus van urinezuur worden gedetecteerd;
• Onderzoek van vocht van puisten. De arts vangt de vloeistof op in een steriele container en stuurt het materiaal naar het laboratorium. Microbiologisch onderzoek laat geen bacteriekweek zien, maar wel een toename van het aantal neutrofielen kenmerkend voor psoriasis;
• Biopsie van de huid. De dermatoloog schrijft dit onderzoek voor om een juiste diagnose te stellen voor atypische huiduitslag. Tijdens de procedure behandelt de arts de huid met een antisepticum, verdooft en verwijdert een klein deel van de huid met een scalpel. Weefselmateriaal wordt in het laboratorium van onze kliniek bestudeerd met behulp van microscopie. De resultaten maken het mogelijk om de cellulaire samenstelling van de knobbeltjes te verduidelijken;
• Röntgenfoto van het aangetaste gewricht. De arts schrijft deze studie voor om het type artritis te bepalen. Ook is bij ernstige complicaties van arthropathische psoriasis röntgendiagnostiek van botten vereist;
• Huidschrapen om schimmel uit te sluiten. De arts reinigt het huidoppervlak en verzamelt met een speciale spatel verschillende schubben voor microbiologisch onderzoek. Deze analyse is vooral nodig als huiduitslag alleen voorkomt in het gebied van de voet en de nagels.

Indien nodig wordt een consult met een reumatoloog uitgevoerd.

Mening van een expert

Psoriasis is een ziekte met vele verschijningsvormen. Het kan bijna onzichtbaar zijn of ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. De gevaarlijkste complicaties van psoriasis zijn gewrichtsschade, die invaliditeit bij de patiënt kan veroorzaken. Ook kan de ziekte leiden tot auto-immuunziekten, met name de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, metabole pathologie, erectiestoornissen bij mannen. Vrouwen die lijden aan psoriasis kunnen onvruchtbaarheid en een miskraam ervaren. Om deze complicaties te voorkomen, is het noodzakelijk om onmiddellijk na het verschijnen van verdachte symptomen een arts te raadplegen en bij een reeds gediagnosticeerde diagnose zorgvuldig alle aanbevelingen van een specialist op te volgen.

Behandeling van psoriasis

Het belangrijkste doel van de behandeling van psoriasis is symptomatische therapie. Patiënten hebben medicijnen nodig die ontstekingen verminderen en de vorming van huiduitslag voorkomen. Naast medicamenteuze therapie schrijft de dermatoloog van onze kliniek noodzakelijkerwijs een speciaal dieet voor de patiënt voor. Normalisatie van levensstijl en eliminatie van stressfactoren kunnen de ernst van psoriasissymptomen verminderen.

Afhankelijk van de situatie kan een dermatoloog verschillende methoden gebruiken om de ziekte te behandelen.

• Toediening van corticosteroïden. De dermatoloog schrijft zalven voor die deze medicijnen bevatten. De gunstige effecten van corticosteroïden zijn onder meer het verminderen van ontstekingen in weefsels en het elimineren van jeuk;
• Vitamine D-supplementen Synthetische vormen van deze vitamine vertragen de groei van huidcellen, waardoor de vorming van schubben en knobbeltjes wordt voorkomen;
• Therapie met geneesmiddelen die derivaten van vitamine A bevatten. Een dermatoloog schrijft zalven voor op basis van retinoïden om ontstekingen en jeuk te verminderen. Deze medicijnen verhogen de gevoeligheid van de huid voor licht, dus zonnebrandcrème moet worden gebruikt;
• Gebruik van calcineurineremmers. Dit zijn immunosuppressiva die ontstekingen verminderen. De dermatoloog schrijft topische middelen voor, zoals tacrolimus. Dergelijke medicijnen worden in een korte kuur gebruikt om de ontwikkeling van bijwerkingen en complicaties te voorkomen;
• Behandeling van de huid met salicylzuur om dode huidcellen te verwijderen. Een dermatoloog schrijft dit medicijn voor samen met corticosteroïden voor complexe huidbehandeling;
• Een vochtinbrengende crème gebruiken om een droge huid en jeuk te elimineren;
• Bestraling van de huid met ultraviolet licht. Deze veilige fysiotherapeutische behandelmethode verbetert de werking van de lokale immuniteit. De arts kiest een individuele stralingsdosis voor de patiënt;
• Fototherapie. Bij deze methode wordt de huid bestraald met behulp van speciale apparaten. Fototherapie combineert de technologieën van lasertherapie en fotochemotherapie;
• Gezamenlijke punctie bij ernstige psoriasis. De arts behandelt de huid op de prikplaats met een antisepticum, verdooft de weefsels en brengt een naald in. Met behulp van een injectiespuit worden medicijnen in de gewrichtsholte geïnjecteerd om het ontstekingsproces te verminderen.

De dermatoloog controleert alle stadia van de behandeling om het beste resultaat te bereiken en complicaties te voorkomen. Corticosteroïden, retinoïden en calcineurineremmers worden strikt onder toezicht van een specialist gebruikt.

Preventie van psoriasis

De aanbevelingen van de dermatoloog van onze kliniek helpen de ernst van huiduitslag te verminderen en het verloop van de ziekte te verlichten.

Preventie van exacerbaties van psoriasis:

• angst en stress verlichten door de slaap te verbeteren, koffie te vermijden en kalmerende middelen op recept te nemen;
• uitsluiting van het dieet van voedingsmiddelen die allergenen bevatten;
• tijdige behandeling van besmettelijke huidziekten.

Revalidatie

Psoriasis is een chronische ziekte die niet te genezen is. Revalidatiemaatregelen zijn gericht op het voorkomen van terugval. Afhankelijk van de vorm van de ziekte kunnen fysiotherapie, spabehandeling, moddertherapie, therapeutische baden en andere procedures worden voorgeschreven.

Vragen en antwoorden

Is het mogelijk om psoriasis te behandelen met folkremedies?

Er zijn geen methoden met bewezen effectiviteit. Het is belangrijk om twijfelachtige behandelingen niet te vertrouwen, maar om de aanbevelingen van de behandelende arts op te volgen.

Heeft stress invloed op het beloop van psoriasis?

Ja, stressvolle situaties kunnen het verloop van de ziekte verergeren.